سنتز و بررسی خاصیت جذب امواج رادار توسط نانو کامپوزیت پلی پیرول/srfe12o19 /tio2 بر پایه رزین اپوکسی.

طی سال هایی اخیر مواد جاذب میکروویو به دلیل استفاده گسترده در تکنولوژی رادار گریز در هواپیماها، کشتی ها و دیگر تجهیزات نظامی، اتاقک های تاریک بدون پژواک، جلوگیری از تداخلات تصویری تلویزیون ها و تولید پوشش های محافظ در مقابل آلودگی های میکروویو مورد توجه قرار گرفته اند. در تهیه مواد جاذب امواج استفاده از یک بستر موثر نقش اساسی را ایفا می کند، این مواد ضمن داشتن خواص شیمیایی و مکانیکی مناسب، باید قابلیت هدایت الکتریکی را نیز داشته باشند. در این میان پلیمرهای هادی جایگاهویژه ای را در بسیاری از بخش ها ازجمله ایجاد سپرهای الکترومغناطیسی و تولید پوشش های جاذب امواج الکترومغناطیسی پیدا کرده اند. در بین پلیمرهای هادی پلی پیرول به دلیل قابلیت هایی چون سنتز آسان، پایداری حرارتی بالا، چگالی پایین، هدایت الکتریکی قابل کنترل و هدایت پذیری بالا در فرکانس های میکروویو گزینه ای مناسب برای ایجاد پوشش های جاذب امواج میکروویو می باشد. اما پلی پیرول فقط دارای خاصیت اتلاف دی الکتریکی می باشد که این به تنهایی نمی تواند پهنای باند جذبی گسترده ای را ایجاد کند. استفاده از کامپوزیت های با پرکننده هایی در مقیاس نانو به دلیل خواص فیزیکی و مورفولوژی موجب افزایش میزان جذب امواج الکترومغناطیسی خواهد شد. بدین منظور در پروژه حاضر، برای ایجاد یک جذب موثر از نانو ساختارهای tio2 به عنوان دی الکتریک همراه مخلوطی از نانو ذراتsrfe12o19 که خاصیت مغناطیسی دارد به صورت پخش شده در پلی پیرول در بستری از اپوکسی استفاده شد و خواص جذبی امواج رادار آن ها اندازه گیری و مقایسه شده است.همچنین در این پژوهش تاثیر پارامترهای درصد دی اکسیدتیتانیوم درsrfe12o19، درصد srfe12o19-دی اکسیدتیتانیوم در پلیمر و درصد srfe12o19،دی اکسیدتیتانیوم و پلیمر در رزین اپوکسی مورد بررسی قرار گرفته و تجزیه تحلیل نتایج از روش طراحی آزمایش به روش رویه پاسخ با استفاده از نرم افزار mini tabصورت گرفته است